Yavuz Sultan Selim, çok kısa süren saltanatına rağmen gevşemeye yüz tutan devlet
idaresine çeki düzen vermiş, Tebriz’in ve Mısır’ın fethinden sonra Osmanlı sanatkârlarını
yetiştirmek, Fatih’in bütün gayretine rağmen hâlâ revaçta olan Acem ilmine,
şiirine ve diğer sanat kollarına karşı Osmanlı şiir ve kültürünün inkişafını sağlamak
düşüncesiyle Acem ve Mısır’daki sanatçıları İstanbul’a getirmiş, böylece Osmanlı bilim
ve sanatına ivme kazandırmaya çalışmıştır. Yavuz, Trabzon’da şehzadeliğinden
itibaren etrafında pek çok şair toplamış, kaside ve eser sunanları caize ve ihsanları ile
memnun etmiştir. Trabzon’daki sancak beyliği sırasında etrafında topladığı sanatkârlarla
sarayı etrafında bir edebî muhit meydana getiren Yavuz Selim, gerek şehzadeliğinde
gerekse sultanlığı devrinde himaye ettiği âlimler ve şairlerle Klasik şiirin
oğlu Kanunî Sultan Süleyman devrindeki inkişafını hazırlamıştır. Bu çalışmada önce
Yavuz Selim dönemindeki kültür ve edebiyatın durumu hakkında bilgi verilmiş, daha
sonra da bu dönemde yetişen 93 şair tanıtılmıştır. Bunlardan Yavuz Sultan Selim ile
münasebeti olanlar belirtilmiştir.