Bir insanın hayatında derin izler bırakan hadiselerden birisi çocukluk dö-neminde yetim kalmasıdır. Hayatın her safhasını çeşitli şekillerde aksettiren Klâsik Türk edebiyatında yetimliğin özelliklerinin ve yetim kalan bir çocuğun hayat seyrinin bazı detaylarına yer verilmiş olduğu dikkat çekmektedir. Bura-dan hareketle yaklaşık yüz divan üzerinde tarama yapılarak bu çalışma hazır-lanmıştır. Beyitlerde, gerek doğrudan doğruya gerekse dolaylı olarak konu edilen yetimin, tanımından başlayarak psikolojik durumu, hayatının zorlukları, maddî-manevî sıkıntıları, dinî açıdan önemi, evlât edinilmesi vs. gibi özellikle-rine temas edildiği görülmüş, bunun yanı sıra yetimin teşbih unsuru olarak kullanıldığı da müşahede edilmiştir. Bu makalede örnek beyitler vermek sure-tiyle bu hususlar gözler önüne serilmeye çalışılmıştır. Çocukluğunda yetim kalan şairlerin, şiirlerinde bu konuya daha fazla yer verdikleri tespit edilmiş, diğer şairlerin de bu hüzünlü yüzlere kayıtsız kalmadıkları görülmüştür.
KLÂSİK TÜRK ŞİİRİNDE “YETİM”
THE ORPHANAGE IN THE CLASSICAL TURKISH POETRY
Bir insanın hayatında derin izler bırakan hadiselerden birisi çocukluk dö-neminde yetim kalmasıdır.
Etiketler »
Abstract
The orphane leaves its remarks in the life of any humanbeings. The Classical Turkish poetry pays a great deal of attention to this social status. So, this study is prepared as a result of nearly one hundred divans.Starting with the definition of orphanage, and other conditions such as physchological position, difficulties of life, economical and moral problems, importance of religious opinion, including adoptation of an orphanage (a child) directly or indirectly were dealt within the couplets. It is also determined that the word “orphan” is used as simile. In order to show this interest this study proves a number of sample couplets. At the end it is established that orphan poets spared more room to this subject in their poems. Also other poets showed interest in to this matter.
Keywords »
İlgili Haberler