ABOUT THE DÜBEYT (DOUBLE)
DÜBEYT (DÜBEYTÎ) HAKKINDA


Kaynaklarda genellikle rubâî karşılığında kullanıldığı söylenen “dübeyt” terimi İslâmî edebiyatlarda görülen ve kafiye bakımından aynı olmakla beraber vezin itibarıyla rubâîden ayrılan bir nazım şeklinin adıdır.

Kaynaklarda genellikle rubâî karşılığında kullanıldığı söylenen “dübeyt” terimi İslâmî edebiyatlarda görülen ve kafiye bakımından aynı olmakla beraber vezin itibarıyla rubâîden ayrılan bir nazım şeklinin adıdır. Fars edebiyatında rubâîden daha önce mevcut olan dübeyt nazım şekli Türk edebiyatında daha ziyade 17. yüzyıldan itibaren görülmeye başlanmıştır. Fars edebiyatında en önemli dübeyt şairi olarak Baba Tahir Uryânî’nin ismi zikredilirken Türk edebiyatında şimdilik Tecellî ve Osman Nevres bu nazım şeklinin en önemli temsilcileri kabul edilebilir. Dübeyt terimi bugüne kadar araştırmacılar tarafından genellikle rubâî karşılığında kullanılan bir terim olarak kabul edilegelmiştir. Bu çalışma ile dübeyt nazım şeklinin ne olduğu, nasıl ortaya çıktığı ve özelliklerinin neler olduğu ortaya konulup dikkatler, rubâîden farklı bir nazım şekli olarak dübeyt üzerine çekilmek istenmiş ve araştırmacılar arasında devam edegelen bu eksik bilginin tamamlanmasına çalışılmıştır.


Labels »  

Abstract
The term of “Dübeyt” is generally come accross in sources indicating the rubâîform. Though it has the same rhyme with rubâî of Islamic literature, it is a differentform of poetry. This dübeyt form is seen even before the rubai form with the Persianliterature, where it appears within the Turkish literature during the 17th century.Baba Tahir Uryânî is recalled as a great dübeyt poet of the Persian literature, Tecelliand Osman Nevres are the Turkish represantatives of this form.This study is to shed light upon this dübeyt form, formulate what it is, indicatehow it appeared, and what its peculiarities are. With all these, it is set to bringattantions to the difference between the dübeyt form and rubai. This goal will helpfill in the gap of misunderstanding the dübeyt form among scholars.

Keywords »