"Gerçi Rum İsek De Rumca Bilmez Türkçe Söyleriz" The Adventure Of An Identıty In The Trıptych: Vatan, Religion and Language

ÖZET

Bu makale; Kapadokya'da Türkçe konuşan Ortodoks Hristiyanların kökeninin historiyografik bir sorun olarak meydana çıkışını tespit edip bu sorunun çeşitli vechelerini Osmanlı İmparatorluğu bağlamında bu toplulukların tanımı konusunda sistematik araştırmaların azlığı irdelenerek incelemektedir. XVIII. yüzyılın başından Lozan Antlaşmasına kadar geçen 200 yıllık süre içinde kullanılmış olan Karamanlı yayınları tahlil edilerek bu topluluğun kültürel ve ideolojik yapısı meydana çıkarılmış-tır. Nihayet, basılı kaynaklar ve arşiv malzemeleri vasıtasıyla Türkçe konuşan Ana-dolu Rumlarının hüviyetlerini nasıl korudukları incelenmektedir.

The study traces the birth of the historiographic problem of the origin of the Turkish-speaking Orthodox Christian population of Cappadocia and examines some aspects of the historical problem, pointing out the lack of systematic research concerning the definition of this population within the context of the Ottoman Empire. The cultural and ideological physiognomy of this population, as expressed in Karamanli publica-tions, books and press, which were used over two hundred years, from the early dec-ades of the eighteenth century to the Treaty of Lausanne, is discussed. Further, the self-determination of the Turcophone Orthodox Rums of the Anatolia through Karamanli printed matter and archival material from their communities, is investi-gated. Keywords: Asia Minor, Karamanli literature, Turkish-speaking Orthodox Christian.