ÖZET
Ermeniler'in I. Dünya Savaşı yıllarında Türkler tarafından soykırıma tâbi tutulduklarına dair bir takım iddialar sık sık gündeme getirilmektedir ve bu konuda kitaplar neşredilmektedir. Bunlardan biri de Taner Akçam'ın "İnsan Hakları ve Ermeni Sorunu-İttihat Terakkî'den Kurtuluş Savaşı'na" adlı eseridir. Bu makalede, yukarıda adı geçen eserdeki –bizce- uydurma olan iddialar ayrı ayrı ele alınmakta ve delillerle gerçekler ortaya konmaktadır. Tarihî gerçeklere uymayan bu tür iddiaların, dünya kamuoyunu aldatarak Türkiye'yi güç durumda bırakmak gibi siyasal bir amacın ürünü olduğu anlaşılmaktadır. Soykırım olarak sunulan olayın gerçek yüzü, I. Dünya Savaşı'nda Ruslar'la işbirliği yaparak Doğu Anadolu'nın müslüman halkını yok etmeye çalışan Ermenilerin, Osmanlı Devleti'nin güney vilâyetlerine göç ettirilmesinden ibarettir. Bölgedeki ekonomik ve teknik şartların yetersizliği kayıpları önlemek için başvurulan bütün tedbirlere rağmen; göç ettirilen Ermeniler'den bir bölümünün maalesef hayatını kaybetmesine neden oldu. Ancak bu kayıplar Osmanlı Devleti'nin uyguladığı sistemli bir soykırımın eseri sayılamaz. Aynı yıllarda müslüman göçmenlerden de çok sayıda insanın tıpkı Ermeniler gibi açlık ve sefalet yüzün-den hayatını kaybetmesi bunun en önemli göstergesidir.