Tarihin çok katmanlı yapısı, sinema için çok uygun bir alt yapı oluşturmaktadır.
Senaryonun aradığı .ykü, gü.lü çatışma ve sürükleyici karakterler tarih içinde saklıdır.
Bu yüzden sinema, sık sık tarihten yararlanır. Sinema, hem içerik hem de ideolojilerin,
iktidarların propaganda aracı olarak çok işlevseldir. Başlangıcından bu yana toplumları,
milletleri bir araya getirebilecek, aynı fikirde buluşturabilecek nitelikte bir sanat
alanı olarak fikir ve düşünceleri yaymak için kullanılmıştır.
Türk Sineması da ilk örneklerinden itibaren tarih ile iç içe bir gelişim izlemiştir.
Türk toplumunun modernleşme sancıları çektiği Sinemacılar Dönemi’nde “Tarihi
Filmler” furyası başlamıştır. Özellikle “Tarihi Avantür Filmlerin” ortaya çıktığı bu
dönemde pek çok film çekilmiştir. Yoğun olarak Osmanlı döneminin konu edildiği
filmler, halk tarafından yoğun ilgi ile karşılanmıştır. Bu dönemde beyazperdeye taşınan
tarihi karakterlerinden biri de Yavuz Sultan Selim’dir. Yavuz Sultan Selim,
“Yavuz Sultan Selim ve Yeniçeri Hasan” ile “Yavuz Sultan Selim Ağlıyor” filmlerinde
işlenmiştir. Yavuz Sultan Selim, bu iki film haricinde ve hayata geçirilemeyen
bir deneme dışında Türk Sineması’nda yer almamıştır.
Bu çalışmada Türk Sineması’nda Yavuz Sultan Selim’i konu olan bu iki film
incelenmektedir. Filmlerde, Yavuz Sultan Selim’in nasıl ele alındığı, hangi özelliklerinin
ortaya konduğu, filmlerin tür olarak yapıları ve içerikleri irdelenmiştir.