Osmanlı Devleti ile İran arasındaki sınır problemleri büyük ölçüde 1746’da yapılan anlaşma ile halledilmişti. Ancak bölgedeki konar göçer aşiretleri sürekli sınır ihlâllerinde bulunmaktaydılar. Bu durumun düzel- tilmesi için 1823 ve 1847 de iki anlaşma daha yapıldı. Bu sonuncu anlaş- manın uygulamaya konulmasından önce bölgeye bir “Tahdid-i Hudud komisyonu gönderildi. Derviş Paşa’nın başkanlığındaki bu heyette Mehmed Hurşid de katip olarak yer almıştı.
Mehmed Hurşid yerinde yaptığı incelemeleri Seyahatnâme-i Hudud adı altında bir kitapta topladı. Söz konusu kitapta Basra’dan Bayezid’e kadar olan yerlerin tanımı, demografik yapısı ve konar göçer aşiretlerin dolaştıkları yerler anlatılmıştır. Bu makalede söz konusu esere istinaden XIX. yüzyılın ortalarında Bayezid sancağının durumu incelenmiştir.