II. Abdülhamid Döneminde Osmanlı İmparatorluğunun İskân Siyaseti
THE SETTLEMENT POLICY OF THE OTTOMAN STATE DURING THE SULTAN ABDULHAMID II


II. Abdülhamid döneminde göçmen ve konar-göçer nüfusun iskân bölgeleri tespit edilirken stratejik noktaların ve sınır boylarındaki Türk nüfusunun çoğaltılması, ziraî üretimin artırılması, asayişin temin edilmesi ve yeni asker kaynağı oluşturulması gibi hedefler gözetildi.

ÖZET

Bu makalede, Sultan II. Abdülhamid döneminin iskân siyaseti incelen-mektedir. Bilindiği üzere, devletler iskân politikalarını coğrafî konum ve nüfus yapılarına göre belirler. II. Abdülhamid döneminde göçmen ve konar-göçer nüfusun iskân bölgeleri tespit edilirken stratejik noktaların ve sınır boylarındaki Türk nüfusunun çoğaltılması, ziraî üretimin artırılması, asayişin temin edilmesi ve yeni asker kaynağı oluşturulması gibi hedefler gözetildi. Takip edilen siyaset neticesinde yeni bir asker kayna-ğına kavuşuldu, tarım ve ticaret canlandı ve ülkedeki yerleşik Türk nüfusu arttı.


Etiketler »  

Abstract
This article deals with the settlement policy of Sultan Abdulhamid II. In general, states frame their settlement policy on the basis of their geographical and demoghraphical position. This study indicates that during the reign of Abdulhamid II the regions for settlement in the land of the Ottoman State were decided by the consideration of strategic importance, increasing Turkish population on the border regions, raising agricultural output, maintaining law and order, and providing new source of conscription. The article concludes that the results of Abdulhamid's policy proved to be succesfull in three aspects: the government gained fresh supplies of soldiers , the level of trade and agriculture increased, and the number of Turks signifcantly raised among the local populations of border regions. Keywords: Abdulhamid II, settlement, nomadic, semi-nomadic, population