İran edebiyatında ilk örnekleri XII. asırda görülmeye başlayan şehrengiz, Klasik Türk edebiyatında XVI. asırdan itibaren gelişmeye başlayan bir edebi türdür. Şehrengizler, bir şehrin güzelleri başta olmak üzere, o şehirle ilgili doğal ve tarihî güzelliklerin tasvirlerini yansıtırlar. Türk edebiyatında farklı şehirleri tasvir eden çok sayıda şehrengiz örneği bulunmaktadır. Bunlardan biri de Sâfî’nin (ö. 977/1588-89) Farsça olarak manzum şekilde XVI. asır İstanbul’unu anlattığı İstanbul Şehrengizi’dir.
Sâfî, XVI. asırda yaşamış İranlı seyyah ve şairdir. 1538 yılında İstan- bul’da bulunmuş ve İstanbul’u gezip dolaşarak Farsça bir şehrengiz telif etmiştir. Eldeki bilgilere göre Sâfî’nin Kitâb-ı Şehrengiz der Şehr-i İstanbul adlı eseri, İstanbul’u anlatan tek Farsça şehrengizdir. Sâfî’nin hayatı hakkında kaynaklarda yeterli bilgiye rastlanmamaktadır. Bu makalede öncelikle müellifin eserinden de hareketle hayatı hakkında tespit edilebilen bazı bilgiler paylaşılmıştır. Ayrıca, İstanbul Şehrengizi dışında Sâfî’ye ait olduğu ileri sürülen Behrâm u Gülendâm mesnevîsi hakkında bilgi verilmiştir. A dından Nuruosmaniye Kütüphanesindeki nüshası esas alınarak İstanbul Şehrengizi’nin içeriği hakkında detaylı bilgi verilmiş ve eserin diğer nüshaları tanıtılmıştır.