Bahrî Memlûkler Zamanında Sultanlara Ve Devlet Adamlarına Düzenlenen Bazı Suikastlar


Sultanın suikast ile öldürülmesi usulü, zamanla büyük emirler ile devlet adamları arasındaki çatışmalarda siyasi bir gelenek halini almış ve saltanat değişikliğinde sık olmamakla birlikte kullanılmıştır. Bu yazımızda, seçtiğimiz örnekler çerçevesinde sultanlara ve devlet adamlarına düzenlenen suikastlar ele alınarak bu uygulamanın nasıl gerçekleştiği dönemin iç siyasi olayları da göz ardı edilmeksizin ortaya koyulmaya çalışılmıştır.

ÖZET:

1250 ile 1517 yılları arasında Mısır-Suriye'de hüküm süren Memlûk Devleti, tarih sahnesinde kaldığı süre içerisinde, Ortadoğu ve Dünya tarihi açısından önemli bir devlet olma özelliğini hep korumuştur. Memlûk kökenli sultanlar tarafından idare edilen ve bu özelliği ile diğer Türk devletlerinden ayrılan Memlûk devletinde veraset usulüne uyulmazdı. Buna bağlı olarak da bu devletin ordusuna intisap etmiş olan her askerin sultan olma şansı daima mevcut idi. İşte bu sebepten dolayı, yani saltanat makamına giden yolun, başarısı oranında her memlûk için açık olması, sultanların zaman zaman suikastlar düzenlenerek öldürülmesine yol açmıştır. Sultanın suikast ile öldürülmesi usulü, zamanla büyük emirler ile devlet adamları arasındaki çatışmalarda siyasi bir gelenek halini almış ve saltanat değişikliğinde sık olmamakla birlikte kullanılmıştır. Bu yazımızda, seçtiğimiz örnekler çerçevesinde sultanlara ve devlet adamlarına düzenlenen suikastlar ele alınarak bu uygulamanın nasıl gerçekleştiği dönemin iç siyasi olayları da göz ardı edilmeksizin ortaya koyulmaya çalışılmıştır.


Etiketler »  

Abstract
Mamlûk Dynasty ruling the regions of Egypt and Syria, between 1250 and 1517, was always able to maintain its important statuesque related to the Middle East and world history. In the state of Memlûk ruled by the Sultans originating from the Mamlûks and by this feature differed from other Turkic states, the hereditary transmission was not adapted. Therefore every soldier in the army had always a chance to be a sultan. Because of this reason, the way leading to be a sultan was open to every Mamlûk according to his progress and success. From time to time this caused the assasinations of the sultans. The method of killing sultans through assasinations became a political tradition in the struggles between the higher commanders and statesmen and rarely used in the replacements of the dynasty. In this article, with many examples, these assasinations targetting the sultans and statesmen and their procedures were examined including the internal political incidents of the era. Keywords: Mamlûk, politics, secrecy, success, dynasty.