Bayramî-Melâmî Şâir: Oğlanlar Şeyhi İbrahim Efendi
A MELAMİ POET KNOWN OĞLANLAR ŞEYHİ İBRAHİM EFENDİ

ÖZET

Türk tasavvuf şiirinin önemli temsilcilerinden biri olan Oğlanlar Şeyhi İbrahim Efendi, her ne kadar Halvetîlik yolunu öğrenerek bu tarikatten hilâfet icazeti alsa da, Bayramîlik içerisinde gelişerek müesses bir sufî anlayış hâlini almış olan Melâmîliğe mensubiyetini her fırsatta ifade eder. Başta Divan'ı içerisinde değerlendirilen kasidelerinde olmak üzere, Müfîd ü Muhtasar ve Vahdet-nâme mesnevîleri ve Dil-i Dânâ Kasidesi'nde tasavvuf felsefesinin temel konularını ele almaktadır. Onun bu eserleri Osmanlı Melâmîliğinin düşünce yapısını tahlil etmemize imkân veren malzemeler içerir.

Bu makalede, şairin eserlerinden ve dönemine dair tarihsel kaynaklar-dan yola çıkılarak biyografisi inşâ edilmeye çalışılacaktır.

Ibrahim Efendi, known as Oğlanlar Şeyhi, was one of the prominent examples of Turkish Sufi poetry. Although he was trained and graduated as Halveti, he always proudly claimed to be Melami, an influential Sufi order grown within the Bayrami order. İbrahim Efendi wrote his poem in gazel, kaside and mesnevi forms. He collected his mesnevies in Müfîd ü Muhtasar and Vahdet-nâme. His kasides were collected in his Divan. In a seperate kaside from his Divan, known as Dil-i Dânâ Kasidesi, he deals with the subjects of sufi philosophy. Ibrahim Efendi's poems are valuable sources, giving deep insight into the understanding of Ottoman Melami Thought. The subject of this article is to give a biographical account of Ibrahim Efendi. Keywords: Literature, Sufism, Turkish Melami, Sufi poetry, Sufi philosophy