DİVAN ŞİİRİNDE ÂŞIK-GÜNEŞ BENZETMESİ ÜZERİNE DEĞERLENDİRMELER
EVALUATIONS ON THE RELATION BETWEEN LOVER AND SUN IN DIVAN POETRY

Ä°nsanoÄŸlunun varlığıyla yaşıt olan aÅŸk olgusu hemen bütün edebiyatların
ortak konusu olduÄŸu gibi divan ÅŸiirinin de en çok iÅŸlenen konusu olmuÅŸtur.
Klasik Türk ÅŸiirinde temel konunun aÅŸk olması sebebiyle ÅŸair de
ekseriya âşık hüviyetiyle ÅŸiirde kendine yer verir. Åžairin fiziki çevreye dair
gözlemleri içinde pek çok benzetmeye konu ettiÄŸi güneÅŸ zaman zaman âşık
rolündeki ÅŸairin yerine geçer, sevgili karşısında âşıklığın hallerini aksettirir.
Bu makalede divan ÅŸiirinde birçok benzetmeye konu olan güneÅŸin kendine
has özellikleriyle âşık tipi arasında kurulan benzetme ilgisi beyit
örnekleriyle ele alınacaktır.

The concept of love, which is peer with the history of mankind, has been the mostwidespread theme in the Divan poetry as almost in all literatures. Since love is the maintheme of the Classical Turkish Poetry, poets mostly present themselves as lovers in theirpoems. The sun which is the subject of many figures of speech within poet’s observationson the physical environment, occasionally takes the place of poet acting as lover, andreflects the conditions of lover in the face of beloved.In this article, the connection between the peculiarities will be examined withexemplary verses.