Bu çalışmanın amacı korsanlığın Akdeniz’de zirvede olduğu 17. yüzyılda
Avrupa’nın çeşitli yerlerine esir olarak götürülen Osmanlı reayasının
kurtarılmasında önemli bir pay sahibi olan Avrupalı aracı fidye tüccarlarının
rolünü ortaya koymaktır. Osmanlı İmparatorluğu’nda Avrupa’dakinin
aksine resmi bir fidye teşkilatı olmadığından Akdeniz’de esir edilen
Müslümanların kurtarılması, fidye tüccarları ile yapılan özel sözleşmeler
vasıtası ile olmaktaydı. Bu sözleşmeleri çoğu kez esirin ailesi, yakınları ya
da arkadaşları yapmaktaydı. Avrupalı fidye tüccarları, kadı huzurunda esir
yakınları ile fidye sözleşmeleri yaparak işlerine yasal bir süre. dâhilinde
işlerlik kazandırıyorlardı. Venedik, Malta, Fransa ve Dubrovnik uyruklu
fidye tüccarları (bazen diplomatlar) esir yakınları ile fidye sözleşmeleri
imzalıyorlardı. İstanbul’da Avrupalıların çoğunlukla bulundukları ve
yaşadıkları Galata’ya ait Galata Mahkeme Defterleri esir sözleşmeleri
açısından önemli bilgiler ihtiva etmektedir. Bu çalışmada sicillerde yer alan
mahkeme tutanakları (sözleşme, kefâlet ve diğer ilgili hükümler) incelenmek
sureti ile Avrupalı tüccar ve diplomatların Osmanlı uyruklarının
esaretten kurtarılmasındaki rolleri anlatılmıştır. Aynı zamanda yapılan
fidye anlaşmalarının içeriği genel hatları ile tartışılmıştır. Ayrıca neden yalnızca
belirli Avrupa ülkelerine mensup tüccarların fidye anlaşmalarında yer
aldıkları sorusuna da cevap verilmeye çalışılmıştır.