Divan şiiriyle halk şiirinde ortak kullanılan ve bu iki şiir anlayışının birbirine en yakın örnekleri olarak kabul edilebilecek “dedim-dedi” kalıbıyla sorulu cevaplı, karşılıklı konuşma biçiminde yazılmış şiirlere “mürâca‘a” denilmektedir. Divan şairlerinin şiirleri arasında mürâca‘aların değişik şekillerde düzenlenmiş örnekleri bulunmaktadır. Bu tür mürâca‘a şiirlerde kullanılan “dedim-dedi” kalıbını divan şairleri şiir bütününün yanı sıra beyit bütünü içinde de farklı şekillerde kullanmışlardır. Divan şairlerinin ilgi gösterdiği, bir çeşit kalıp ifade denilebilecek “dedim-dedi”li şiirler, özellikle divan şiirinin erken ya da başlangıç dönemlerinde yaşamış şairlerin şiirlerinde daha yaygın ve dikkat çekici örnekleriyle görülür.
Mürâca‘a şiirlerde belirli nazım şekilleri kullanılır. Özellikle gazel nazım şekli bunlar arasında önde gelir. Rubâ‘î, kıta, tuyuğ vb. diğer kısa nazım şekilleriyle yazılmış şiirlerle de karşılaşmak mümkündür. Araştırmalarımız sırasında örneğinin çok olmadığını düşündüğümüz, kaside mecmuasında yer alan “mürâca‘a” kasideye rastladık. Kaside, Safî mahlaslı bir şaire ait görünmektedir. Şairi hakkında kesin bilgiye ulaşamamakla birlikte, makalemizde “mürâca‘a” kasideyi biçim ve içerik özellikleri yönünden inceleyeceğiz.