Darüşşafakalı Bir “Ara Nesil” Şairi: AHMED VEFÂ BEY
A MID GENERATION POET OF DARÜŞŞAFAKA AHMED VEFA BEG

Ahmed Vefâ Bey (1868-1901), büyük bir bölümü “bîmâr-hâne” denilen
akıl hastanelerinde geçmiş 33 yıllık kısa yaşamında, edebiyatınmızda 1875-
1896 yılları arasında etkili olmuş “Ara Nesil” döneminde eser vermiş şairlerimizdendir.
Mekke’de anne ve babasını kaybettikten sonra ağabeyi İsmail
Safa ve küçük kardeşi Ali Kâmi (Akyüz) Beylerle birlikte Darüşşafakada
yetişen (1880-1886) Ahmed Vefâ Bey, buhranlı bir anında bütün fotoğraf ve
şiirlerini yakarak imha ettiği için geride fazla bir eser bırakmamıştır. Ağabeyi
İsmail Safâ Bey’le birlikte Fransızcadan tercüme ettiği Emmanuel Gonzales’e
(1815- 1887) ait Vehâmetli Sevdâlar adlı roman ile kardeşi Ali Kâmi Bey
tarafından dergilerde yayımlanan şiirlerinin bir araya getirilmesiyle oluşturulan
“Eş‘âr-ı Vefâ” adlı küçük bir şiir kitabından başka eseri bulunmamaktadır.
Bu makalede Ahmed Vefâ Bey’in çileli yaşam öyküsü ile elde bulunan az
sayıdaki şiirleri tanıtılmaya çalışılacaktır.

Ahmed Vefa Beg (1868-1901) who spent most of his life in mental institutioncalled "bimarhane" is one of the poets who lived in the period of the "mid generaiton"which was effective between the years of 1875-1896. Ahmed Vefa Beg grew up inDarüşşafaka with big brother İsmail Safa and younger brother Ali Kami (Akyüz)after losing his parents in Mecca. Ahmet Vefa Beg left very few of his works behinddue to burning all the photographs and his poems during a psychological crisis. Otherthan the novel named Vehametli Sevdalar that he translated with his brother İsmailSafa Beg and a little poetry book called "Eşar-ı Vefa" that consists of his poemspublished in magazines being brought together by his brother Ali Kami Beg, hisother works are not found. In this article, Ahmed Vefa Beg's biography and smallnumber of his poems will be introduced.